Sözün etkisini arttırmak veya anlatımı güçlendirmek için aralarında ilgi bulunan iki kavram ya da varlıktan, zayıf olanın güçlü olana benzetilmesidir. Benzetmenin dört ögesi vardır:
a.Benzeyen: Zayıf unsur
b. Kendisine Benzetilen: Güçlü unsur
c. Benzetme Yönü: Aktarılan yön
d. Benzetme Edatı: Gibi, kadar, andırmak vb.
Örnekler
ÇamaşırlarB
karKB
gibiBE
beyazlamıştı.
BY
a.Benzeyen: Çamaşırlar
b. Kendisine Benzetilen: Kar
c. Benzetme Yönü: Beyazlamıştı
d. Benzetme Edatı: Gibi
Uyarı
Benzetmenin olabilmesi için bu dört unsurun tamamının olmasına gerek yoktur.
Çamaşırlar beyazlamıştı. → Benzetme edatı ve benzetme yönü yok.
Çamaşırlar kar gibi. → Benzetme yönü yok.
Örnekler
Susuyordu sevgili Dut yemiş bülbül gibi Özlüyordu belli ki Yüreği bir ateş gibi
2. Kişileştirme
İnsan dışındaki canlı veya cansız varlıklara insanlara ait özelliklerin verilmesidir.
Kişileştirilen canlı veya cansız varlıkların konuşturulması sanatıdır.
Örnekler
“Gelirim.” dedi minik kelebek, Çiçek güldü gevrek gevrek. Buna biraz içerlese de Uçtu gitti, ürkek ürkek.
Uyarı
Her konuşturma bir kişileştirmedir. Konuşturma sanatının olduğu bir bölümde şıklarda konuşturma seçeneği yoksa cevap kişileştirme olacaktır. Ancak her ikisi de varsa cevap konuşturma seçeneği olacaktır.
“Karınca “İmdat!” dedi.” cümlesinde hangi söz sanatı yapılmıştır.
A) Kişileştirme B) Benzetme C) Abartma D) Karşıtlık
“Karınca “İmdat!” dedi.” cümlesinde hangi söz sanatı yapılmıştır.
A) Kişileştirme B) Konuşturma C) Abartma D) Karşıtlık
4. Karşıtlık (Tezat)
Anlamı güçlendirmek için karşıt kavramların bir arada kullanılması sanatadır.