1. Benzetme (Teşbih)
Sözün etkisini arttırmak veya anlatımı güçlendirmek için aralarında ilgi bulunan iki kavram ya da varlıktan, zayıf olanın güçlü olana benzetilmesidir. Benzetmenin dört ögesi vardır:
- a. Benzeyen: Zayıf unsur
- b. Kendisine Benzetilen: Güçlü unsur
- c. Benzetme Yönü: Aktarılan yön
- d. Benzetme Edatı: Gibi, kadar, andırmak vb.
- Örnekler
| Babam B | aslan KB | gibi BE | güçlüdür. BY |
- a. Benzeyen: Babam
- b. Kendisine Benzetilen: Aslan
- c. Benzetme Yönü: Güçlüdür
- d. Benzetme Edatı: Gibi
- Uyarı
Benzetmenin olabilmesi için bu dört unsurun tamamının olmasına gerek yoktur.
- Babam aslandır. → Benzetme edatı ve benzetme yönü yok.
- Babam aslan gibidir → Benzetme yönü yok.
- Örnekler
- Cenneti andıran bir köye geldik.
- Annem kadar güvenilir biridir.
- Badem gözlü yavrumu gören oldu mu?
2. Kişileştirme (Teşhis):
İnsan dışındaki canlı veya cansız varlıklara insanlara ait özelliklerin verilmesidir.
- Örnekler
- Güneş, gülümseyerek bize baktı.
- Kediler gece boyunca şarkı söyledi.
- Kuşlar şehri selamlıyordu.
- Gökyüzü ağlıyordu.