1. Benzetme (Teşbih)
Sözün etkisini arttırmak veya anlatımı güçlendirmek için aralarında ilgi bulunan iki kavram ya da varlıktan, zayıf olanın güçlü olana benzetilmesidir. Benzetmenin dört ögesi vardır:
a. Benzeyen: Zayıf unsur
b. Kendisine Benzetilen: Güçlü unsur
c. Benzetme Yönü: Aktarılan yön
d. Benzetme Edatı: Gibi, kadar, andırmak vb.
| Babam B |
aslan KB |
gibi BE |
güçlüdür. BY |
a. Benzeyen: Babam
b. Kendisine Benzetilen: Aslan
c. Benzetme Yönü: Güçlüdür
d. Benzetme Edatı: Gibi
Benzetmenin olabilmesi için bu dört unsurun tamamının olmasına gerek yoktur.
Babam aslandır. → Benzetme edatı ve benzetme yönü yok.
Babam aslan gibidir → Benzetme yönü yok.
Cenneti andıran bir köye geldik.
Annem kadar güvenilir biridir.
Badem gözlü yavrumu gören oldu mu?
2. Kişileştirme (Teşhis):
İnsan dışındaki canlı veya cansız varlıklara insanlara ait özelliklerin verilmesidir.
Güneş, gülümseyerek bize baktı.
Kediler gece boyunca şarkı söyledi.
Kuşlar şehri selamlıyordu.
Gökyüzü ağlıyordu.
Merhabalar,sınavlara hazırlık konu tekrarı vb. Şeyler gelse çok güzel olur.Hem bizim gibi öğrencilere yardımcı olur,umarım görüşlerimi değerlendirirsiniz.iyi günler dilerim